شب ۲۳ رمضان ۱۴۴۵| ۱۴۰۲ تهران | مصباح الهدی
ما را به یک کلاف نخ، آقا، قبول کن
یا ایّها العزیز! اَبانا! قبول کن
از یاد برده‌ایم شما را پدر، ولی
این کودکِ فراری خود را قبول کن
رسم کریم نیست که گلچین کند؛ کریم!
ما را سوا نکرده و یک‌جا، قبول کن
گر بی‌پناه و پست و حقیریم و بی‌نوا
اما قسم به چادر زهرا، قبول کن
دلم هوای دیدنت کرد
یا طلعتَ الرّشیده برگرد
آقا کجایی؟ مولا کجایی؟
