حسینیه حضرت سکینه سلام الله علیها | قم | ۱۴۰۳
از بعد رفتنت، دل ما را چه‌ها شده
جان‌ها به لب رسیده و غرق بلا شده
تقصیر ماست غیبت طولانی‌ات، درست
شیعه به درد هجر تو بی‌اعتنا شده
ای کاش درد دائم ما می‌شد این سوال
مولای ما مقیم بیابان چرا شده؟
حالا مدینه رفته‌ای یا شهر کربلا
روضه برای جدّ غریبت به پا شده
پیچیده است ناله‌ی اهل حرم، بیا
ای منتقم! عروسی قاسم، عزا شده
داماد کربلا زده فریادِ العجل
وقتی که عضو عضو تنش، جابه‌جا شده
