شهادت حضرت معصومه | ربیع الثانی ۱۴۴۶| آبان ۱۴۰۳ | قم
یابن الحسن، فدای غم بی‌امان تو
ابری شده دوباره چرا آسمان تو
از داغِ رویِ داغ، به روزت چه آمده
قربان پلک زخمی و اشک روان تو
هستی کجای مجلس ما، صاحبِ عزا
باید بگیرم از چه کسی، یک نشان تو
وقت عزای حضرت معصومه شد، بیا
خیلی جفا کشیده عمه جانِ تو
داری برای غربت او گریه می‌کنی
مسموم گشته عمه‌ی پاک و جوان تو
از او بپرس، از قم و باران گل بگو
جز احترام ندید دگر کاروان تو
لعنت به اهل شام، که با سنگ آمدند
طعنه شنید عمه‌ی قامت کمانِ تو
عجّل علی ظهورکَ یا صاحب الزمان
