فاطمیه ۱۴۴۶| آبان ۱۴۰۳ | تهران | حسینیه همدانی
در ظلمت شب، دلم ندارد یک ماه
بیراهه زیاد است و نمانده یک راه
درمانده شدم دگر، به حقّ زینب
عجّل لولیّک الفرج یا الله
در هر دم و بازدم کشیدم صد آه
شاید که نفس بند بیاید ناگاه
نزدیک شده مرگ، به حقّ زینب
عجّل لولیّک الفرج یا الله
محنت به دلم آمده گاه و بیگاه
بگذشته دقایقم همیشه جان‌کاه
بس نیست غم و درد؟ به حقّ زینب
عجّل لولیّک الفرج یا الله
همواره یزیدیان به دنبال جاه
این‌گونه شده دور ز حقّ خود، شاه
مهدی شده مظلوم، به حقّ زینب
عجّل لولیّک الفرج یا الله
