تخریب حرم شریف ائمه بقیع علیهم السلام | ۸ شوال ۱۴۴۴| اردیبهشت ۱۴۰۲ | قم
بنگر که شیعه هست به زیرِ ستم، بیا
ای زائرِ قبورِ بدون حرم، بیا
تا کِی بقیع، بیحرم و صحن و بارگاه؟
ما بیکسیم و جز تو مرا نیست تکیهگاه
امیدم، امانم، امام زمانم
به لطف تو مستغنی از این و آنم
چه روزی، چه شامی که بیتو گذر شد
گذشت عمر من بیتو ای مهربانم
فَهَل مِن مُعینِِ که دستم بگیرد؟
دهد روی جانانهات را نشانم
چرا دوری از کوی تو شد مُقدَّر
به رضوی و یا ذی طُوایی ندانم
اگر در بقیع یا که کرب و بلایی
دعا کن که یک لحظه بیتو نمانم