۱۰ شوال ۱۴۴۶ | فروردین ۱۴۰۴ | قم
تو نورِ غیب نمایی، خدا کند که بیایی
شب فراق تو جانا، خدا کند که سرآید
سرآید و تو بیایی، خدا کند که بیایی
دمی که بی‌تو برآید، خدا کند که نیاید
الا که هستیِ مایی، خدا کند که بیایی
تو مشعری، عرفاتی، تو زمزمی، تو مِنایی
تو رمز آبِ بقایی، خدا کند که بیایی
به سینه‌ها تو سُروری، به دیده‌ها همه نوری
به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی
قسم به حضرت زهرا، قسم به غربت مولا
دگر بس است جدایی، خدا کند که بیایی
