داری میان ناله‌ی ما، ناله می‌زنی
با روضه‌های کرب و بلا ناله می‌زنی
هر مقتلی که خوانده شود، روبه‌روی توست
حق می‌دهم که صبح و مساء ناله می‌زنی
یَا ابْنَ السَّادَهِ الْمُقَرَّبِینَ یَا ابْنَ النُّجَبَاءِ الْأَکْرَمِینَ
حاضر شدی به مجلس و دور از نگاه ما
داری امام صبر و رضا، ناله می‌زنی
وقت عزای حضرت سجاد، جدّ توست
آقا بگو دوباره کجا ناله می‌زنی
حتما کنار قبر امامی که مانده است
عمری بدون صحن و سرا، ناله می‌زنی
از جدّ نیمه‌جان و غریبت سوال کن
تا کِی به یاد شام بلا ناله می‌زنی؟
اَلسَّلامُ عَلَى النَّازِحینَ عَنِ الْأَوْطانِ
اَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفانٍ
