آخر ذی القعده ۱۴۴۵ | خرداد ۱۴۰۳ | شهادت امام جواد علیه السلام | سبزوار
داری دوباره سوز و نوا، ایها الغریب
پوشیده‌ای لباس عزا، ایها الغریب
حالا دوباره نزد امامین کاظمین
ابری شده‌ست چشم شما، ایها الغریب
این بار روضه‌خوانِ جواد الائمه‌ای
آن آسمان جود و سخا، ایها الغریب
آن مظهر سخاوت و جودی که همسرش
عمری به او نمود جفا، ایها الغریب
پرپر شده‌ست با لب تشنه میان درد
در بین حجره، یاسِ رضا، ایها الغریب
از کینه پیکرش شده بر روی پشت بام
در زیر آفتاب رها، ایها الغریب
اما ز بال چند کبوتر به روی او
یک سایبان شده‌ست بنا، ایها الغریب
حالا گریز روضه‌ی تو، کربلا شود
چون روضه‌های صبح و مساء، ایها الغریب
اینجا به زیر گُل، تن جدّت نهان شده
عریان نشد ز جور و جفا، ایها الغریب
