ظهر شهادت امام هادی | رجب ۱۴۴۶| دی ۱۴۰۳ | قم
ای طبیبا، نظری کن دلِ بیمار مرا
آن‌قدر گریه کنم تا بخری بارِ مرا
پهن کردم سر راه تو، بساطی، ای دوست
تا که رونق دهد احسان تو، بازار مرا
گردن کج، سرِ پایین، به پناه آمده‌ام
کرمی کن، بپذیر، عمرِ بدهکارِ مرا
سامرا روضه گرفتی، چرا تنهایی؟
یاریِ خویش ببر، دیده‌ی خون‌بار مرا
چقدر بی‌ادبی شد به امام هادی
سخت کرده‌ست خدا، روضه‌ی او، کار مرا
جای معصوم کجا، بزم شراب‌ست آقا
گوش کن زمزمه‌ی این دلِ خون‌بار مرا
